BM’nin yeni raporuna göre, çoğu ülke giderek artan iklim hedeflerine sahip ancak bu hedeflerin birleşik etkisi, 2030 yılına kadar 2010 seviyelerine kıyasla emisyonlarda yalnızca %1’lik bir azaltım anlamına geliyor.
BM İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi (UNFCCC) Paris Anlaşması’na taraf ülkelerin iklim eylem planlarında ne kadar ilerlediklerini inceleyen bir rapor yayımladı. Raporda, 2020’nin sonunda BM’ye sunulan 48 ulusal emisyon azaltım planının bir değerlendirmesi yapıldı. 27 ülkeden oluşan Avrupa Birliği’nin bir blok olarak sayıldığı, toplamda 75 taraf ülkeyi kapsayan planlar, küresel seragazı emisyonlarının ortalama %30’una karşılık geliyor.
Raporda yapılan değerlendirmeye göre, çoğu ülke giderek artan iklim hedeflerine sahipken, bu hedeflerin birleşik etkisi, 2030 yılına kadar 2010 seviyelerine kıyasla emisyonlarda yalnızca %1’lik bir azaltım olacağını gösteriyor. Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli, 1.5 derecelik sıcaklık hedefini karşılamak için emisyon azaltım oranının yaklaşık %45 daha düşük ve 2 derecelik ısınmadan kaçınmak için ise %25 olması gerektiği konusunda uyarıyor.
Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri Antonio Guterres 2021’in, küresel iklim acil durumuyla yüzleşmek için kritik bir yıl olduğunu hatırlatırken, küresel sıcaklık artışını 1,5 derece ile sınırlamak için, küresel emisyonun 2030 yılına kadar 2010 seviyelerine göre % 45 oranında azaltılması gerektiğini vurguladı.
“UNFCCC’nin ara raporu, gezegenimiz için kırmızı alarm niteliğindedir. Hükümetlerin, iklim değişikliğini 1,5 dereceyle sınırlamak ve Paris Anlaşması’nın hedeflerine ulaşmak için ihtiyaç duyulan iddialı politikalara hiçbir şekilde yakın olmadığını gösteriyor” derken en büyük emisyonlara sebep olan ülkelerin, Glasgow’da Kasım ayında gerçekleşecek BM İklim Konferansı’ndan çok önce Ulusal Katkı Beyanları’nda (NDC) 2030 için çok daha iddialı emisyon azaltım hedefleri koyması gerektiğini ifade etti.
Guterres sözlerine şu şekilde devam etti: “2050 yılına kadar net sıfır emisyonu taahhüt eden küresel koalisyon hükümetler, işletmeler, yatırımcılar, şehirler, bölgeler ve sivil toplum genelinde büyüyor. COVID-19 iyileşme planları, daha çevreci ve daha temiz bir şekilde yeniden inşa etme fırsatı sunuyor. Karar vericilerin söyledikleri ile yaptıkları bir olmalı. Uzun vadeli taahhütler, insanların ve gezegenin çaresizce ihtiyaç duyduğu on yıllık dönüşümü başlatmak için acil eylemlerle eşleştirilmelidir.”
Rapor, Kasım’da Glasgow’da yapılacak olan COP26 BM İklim Zirvesi’nden önce, NDC olarak bilinen iklim eylem planlarının ilerlemesini ölçmek için Paris Anlaşması Tarafları tarafından talep edilmişti.
Climate Action Tracker tarafından yapılan analiz, büyük ekonomilerin sunduğu yeni hedefler arasında, sadece İngiltere, AB, Arjantin, Şili, Norveç, Kenya ve Ukrayna’nın daha iddialı iklim hedefleri sunduğunu belirtiyor. Japonya, Güney Kore, Rusya, Yeni Zelanda, İsviçre ve Avustralya, 2015 hedeflerini iyileştiremeyen planlar sundular. Brezilya’nın iklim planında ise emisyonları 2030’a kadar azaltma veya artan ormansızlaşma oranlarını durdurma gibi hedefler yer almıyor. Uzmanlar, ABD’nin ev sahipliğini yapacağı 22 Nisan iklim zirvesinden önce, küresel seragazı emisyonlarının yaklaşık %30’unu oluşturan ABD ve Çin’den daha güçlü planlar bekliyor.
BM İklim Değişikliği İcra Sekreteri Patricia Espinosa, rapor ile, mevcut iklim hedeflerinin Paris Anlaşması hedeflerini karşılayacak bir yoldan çok uzak olunduğunun görüldüğünü söyledi. Espinosa, “Ulusal katkı beyanı vermemiş dahi olsa, tüm tarafları – bu konu üzerinde düşünmeye ve iklim politikalarını daha iddialı hale getirmeye çağırıyorum. Şu anda bir mayın tarlasına doğru gözlerimiz bağlı yürüyor gibiyiz. İhtiyacımız olan şey şu anda sahip olduğumuzdan çok daha radikal ve dönüştürücü olmalı. Fosil yakıt kullanımını olabildiğince hızlı bir şekilde sonlandırmak için somut planlara ihtiyacımız var” diye konuştu.
