;
Politika

AB’nin Politikaları Fosil Yakıtlardan Çıkış ile Uyumlu Değil

fosil yakıt

AB’nin iddialı iklim hedeflerine ulaşması için fosil yakıtlardan aşamalı çıkışa yönelik politikalarını yenilemesi gerekiyor.

27 ülkeden oluşan AB, geçen yılki COP28 iklim zirvesinde fosil yakıtlardan kademeli çıkışa yönelik küresel bir anlaşma talep eden tarafta yer almıştı ancak zirve, kömür, petrol ve gazdan uzaklaşmayı kabul eden daha zayıf bir anlaşmayla sonuçlanmıştı.

Avrupa İklim Değişikliği Bilimsel Danışma Kurulu ise, bu talebe rağmen, AB’nin kendi politikalarının önümüzdeki yıllarda fosil yakıtlardan aşamalı çıkış ile uyumlu olmadığını ve 2050 yılına kadar net sıfır emisyona ulaşmak için revize edilmesi gerektiğini bir rapor ile duyurdu.

Danışmanlar, bu çalışmaların çoğunun 2030’dan sonra başlayacağını ancak geçişi kolaylaştırmak için yola daha erken çıkılması gerektiğini söyledi: “AB’nin fosil yakıt kullanımını keskin bir şekilde azaltması ve 2040 yılına kadar elektrik ve ısı üretiminde kömür ve gaz kullanımından neredeyse tamamen vazgeçmesi gerekiyor.”

Fosil yakıtları destekleyen politikalar arasında AB’nin devlet yardımı kuralları ve gaz altyapısındaki yatırımları da içeren yeşil yatırım sınıflandırması yer alıyor.

Danışmanlar ayrıca ülkelere fosil yakıtlara sübvansiyon vermeyi bırakmaları ve bu tür harcamaları savunmasız hane halklarına yardım edecek eylemlere yönlendirmeleri çağrısında bulundu.

Rusya’nın Ukrayna’yı işgal etmesi ve Avrupa’ya gaz dağıtımını kesmesinin ardından hükümetler yurttaşlarını yüksek enerji fiyatlarından korumak için ciddi bir kaynak ayırmıştı. Bu nedenle AB çapındaki fosil yakıt sübvansiyonları 2022’de 120 milyar euroya yükseldi.

Brüksel, gelecek ay sunulacak olan ve danışmanların emisyonların %90-95 oranında azaltılması gerektiğini söylediği bir 2040 iklim hedefi taslağı hazırlıyor.

Bunu gerçekleştirmek için ise bir dizi eylem önerildi; bunlardan bazıları son dönemdeki yeşil önlemlerin dirençle karşılaştığı tarım gibi politik açıdan hassas sektörleri hedef alıyor.

Önerilerden biri, 2030’dan sonra tarımdan kaynaklanan emisyonlara bir fiyat koyarken, diğerleri arasında yenilenebilir enerjiye yönelik yatırım koşullarını iyileştirmek ve iklim politikalarının sosyal etkilerini daha kapsamlı şekilde ele almak gibi maddeler bulunuyor.